Recensie: Schitterende Ruïnes van Jess Walter

Recensie: Schitterende Ruïnes van Jess Walter

In 2015 liep ik door Scheltema in Amsterdam en zag het boek Schitterende ruïnes van Jess Walter liggen. Het boek viel me direct op! Never judge a book by its cover maar ik werd in één opslag verliefd. Een paar weken later was daar het moment dat iedereen die wel eens bij Bol.com heeft, “bestel voor nog 9 euro meer en betaal geen verzendkosten”. Ik ging door mijn favorietenlijst op Bol.com en daar stond hij, kriebels in mijn buik, alles! De volgende dag lag hij op mijn deurmat. Ware concurrentie voor de  boeken die al op mijn TBR-lijst stonden. Deze moest eerst gelezen worden, had ik het boek maar eerder gekocht!

“Het is 1962. Op de rotsen van het ingeslapen vissersplaatsje Porto Vergogna staat Pasquale, een jonge Italiaan en eigenaar van het enige hotel. In dagdromen verzonken kijkt hij uit over het glinsterende water. Aan de horizon verschijnt een boot met op het dek een prachtige, in wit geklede dame. Ze is een Amerikaanse actrice en doodziek, zo ontdekt hij als ze haar intrek neemt in zijn hotel. Hollywood, vijftig jaar later. Een oudere, Italiaanse heer betreedt het kantoor van filmproducent Michael Deane op zoek naar de vrouw die hij nooit heeft kunnen vergeten. Schitterende ruïnes vertelt het meeslepende verhaal van een onmogelijke, maar onverwoestbare liefde. Op onnavolgbare wijze verbindt Jess Walter het landelijke Cinque Terre van 1962 met het genadeloze Hollywood-bestaan vandaag de dag. Schitterende ruïnes handelt over tijd, over het moment dat voorbijgaat zonder dat we er erg in hebben en over het verleden dat we soms als een ruïne achterlaten. Jess Walter toont hoe ons leven zich ontrolt: gecompliceerd en wreed en dichterlijk en betoverend tegelijk. Jess Walter schreef gedurende de afgelopen vijftien jaar met tussenpozen aan Schitterende ruïnes. “

Eerste indruk

Dit is kunst, wat een geweldige roman! Ik werd verliefd op de kaft en al vanaf het begin van het boek begon ik van het verhaal te houden. Jess Walter neemt je mee naar het mooie romantische Italië van de jaren 60 en het spectaculaire Hollywood dat we nu kennen. Het is een mooi geschreven verhaal waarbij de verschillende verhaallijnen, tijdsperiodes en personages elkaar afwisselen. Ik was alsmaar nieuwsgierig naar hoe de verschillende verhaallijnen samen zouden komen. Het boek heeft me op geen enkel vlak teleurgesteld.

Het verhaal

De zesde roman van Walter begint in april 1962 met de komst van filmster Dee Moray in een kleine afgelegen Italiaanse vissersplaats. Dee Moray zou een rol in de film Cleopatra krijgen samen met  Liz Taylor en Richard Burton. Door een probleem, veroorzaakt door Richard Burton en Dee Moray, heeft de studio aan Michael Deane (de regisseur) gevraagd om Dee Moray zo ver mogelijk bij de filmset weg te houden. De jonge man, Pasquale, werkt in het kleine hotel waar Dee Moray verborgen wordt gehouden voor de buitenwereld. Echter, Dee is zelf niet eens op de hoogte dat ze verborgen wordt gehouden en wacht rustig tot ze wordt opgehaald. Pasquale en Dee bouwen een band op in de dagen dat Dee in het hotel is en ondanks de taalbarrière tussen de twee, krijgt Pasquale gevoelens voor haar. Vanaf dit punt in het boek komen verschillende richtingen en tijden aan bod; Dee’s ongelukkige punk zoon, een alcoholische dierenarts die in het hotel van Pasquale zijn boek over de Tweede Wereldoorlog schrijft, de assistent van Michael Deane die niet gelukkig is met haar baan in Hollywood en een jonge scenarioschrijver die zijn stugge film pitcht bij Michael Deane. Vanaf daar wisselen de verhaallijnen elkaar af en Jess Walter verbindt het geniaal aan elkaar. Een thema dat borrelt onder het verhaal is dat de ongeplande momenten in ons leven de meest betekenisvolle momenten zijn en veel kansen bieden voor de toekomst.

Onwaarschijnlijke toevalligheden in overvloed, maar het maakt het verhaal niet onwerkelijk. De verschillende tijden waarin het verhaal zich afspeelt maken het verhaal afwisselend. Het is ook Interessant dat de levensverhalen van de personages uiteindelijk allemaal met elkaar in verbinding staan, terwijl ik aan het begin van het verhaal vaak dacht, waarom maakt Jess Walter nu een uitstap naar dit onderwerp of personage. Dit verraste me! Grotendeels slaagt Jess Walter erin om met een komische energie de personages leven in te blazen waardoor je het gevoel krijgt ze daadwerkelijk te kennen en met hen meeleeft.

De conclusie van ” Schitterende Ruïnes“

Simpel gezegd, Walter’s roman is een grappig, brutaal, geestig en rijk verhaal met ironische wendingen. Hij heeft alle kneepjes van het vak toegepast en daarmee is het een schitterende roman geworden. Een echte aanrader.