Makkelijk leven van Herman Koch is het boekenweekgeschenk van 2017. Ik heb jullie eerder beloofd hier een recensie over te schrijven en had eigenlijk gehoopt deze wat eerder te publiceren, maar ik liep iets vertraging op. Lees in deze recensie wat ik van het boek vind en waarom de recensie op zich heeft laten wachten.
De flaptekst
“Tom Sanders is een gevierd schrijver van zelfhulpboeken en hij leidt een gelukkig leven met Julia en twee volwassen zonen, van wie de jongste, Stefan, zijn oogappel is. Tijdens een verjaardagsfeestje voor Julia staat hun schoondochter Hanna – op wie Tom en Julia niet dol zijn – opeens voor de deur. Snikkend vertelt ze dat ze door Stefan is geslagen en dat dat niet de eerste keer is. Moet Tom zijn lievelingszoon Stefan aanspreken op zijn gedrag? Of loont het misschien meer om de adviezen uit zijn zelfhulpboeken in praktijk te brengen, zoals zijn bekende richtlijn ‘Probeer problemen niet altijd op te lossen door eraan te denken; vaak worden ze eerder opgelost door er niet aan te denken’? Makkelijk leven laat zien hoe een man die met zijn levensinzichten zo succesvol is opeens alle zeilen bij moet zetten om de problemen in zijn eigen leven het hoofd te bieden.”
Mijn eerste indruk
Vorig jaar is het boekenweekgeschenk mij goed bevallen en ik vind Herman Koch een fijne schrijver. Ik kan dus oprecht zeggen dat ik enorm nieuwsgierig was naar Makkelijk leven van Herman Koch. Helaas moet ik bekennen dat het al bij de eerste pagina’s mis ging. Ik miste samenhang in het verhaal en de hoofdpersoon in het boek irriteerde me vanaf het eerste moment. Ik heb het boek daarom meerdere keren weggelegd tot ik besloot dat hij toch echt een keer uit moest. Geen goed begin zullen we maar zeggen.
Het verhaal
Tom is een zelfhulpboeken-goeroe, een wereldwijd succes met meer dan 40 miljoen exemplaren verkocht. Na een inleiding waarin de hoofdpersonage ons nog vertelt hoe gewoon hij is gebleven (niet vreemd denkt de lezer, want deze saaie zeikerd kan simpelweg niet opgewonden raken) gaat het verhaal van start als zijn ongeliefde schoondochter aangeslagen én geslagen voor de deur staat. Tom belooft met zijn zoon te gaan praten. Al snel wordt duidelijk dat Tom, ondanks het schrijven van zelfhulpboeken, nogal tekort schiet in (zelf)hulp en handvatten bieden om het leven zo makkelijk en goed mogelijk te (be)leven.
Wat ik ervan vond
Jeetje, wat een drama! Het verhaal is enorm saai en nogal cliché te noemen. Ik mis diepgang in het verhaal en er wordt van de hak op de tak gegaan. Op de laatste tien pagina’s van Makkelijk leven, probeert Koch er nog een mooi einde aan te breien, maar zelfs dit kon mijn interesse niet wekken. Ik heb van begin tot eind op een goede clou zitten wachten.
De personages
De hoofdpersoon Tom is enorm irritant. Hij vind zichzelf, als befaamd schrijven van zelfhulpboeken, helemaal de man. Persoonlijk vond ik hem alles behalve sympathiek. Daarnaast leken de beslissingen die hij nam, niet reëel. Eigenlijk is het gewoon een laf ventje.
De conclusie van Makkelijk leven van Herman Koch
Makkelijk leven is naar mijn mening te makkelijk geschreven en ik twijfel of ik de inhoud van het boek heb gemist of dat die er gewoonweg niet was. Dit is de eerste keer dat ik een boek met 1 kop koffie beoordeel. Heb je dit boek nog niet gelezen? Dan heb je gelukkig niets gemist.
Beoordeling
